Futbol ülkesi değiliz demişken hazır o konuda da iki kelam edelim.
Yarı finalin büyük başarı olduğunu reddetmek dallamalık olur ama yarı final demek "kupaya giden yolu yarıladık diyebiliriz" veya "işin büyük kısmı bitti sayın kırca" demek değil ki kazansak bile bu bir futbol devrimi olmayacak. Umalım ki bi' evrimin başlangıcı olabilsin.
Türkiye bir futbol ülkesi değil; çünkü oturmuş bir futbol kültürü yok. Kupayı kazandık diyelim; çok sevineceğiz, en sevdiğimiz şey olan "dünya basınının bizi konuşması" olayı olacak, keko kurşunlarına bir kaç ceset bırakıcaz... Ama Türk futbolcuları gene genç yaşta şımarıcaklar, gene örnek profosyoneller olamayacaklar, gene Türkiye'de yetişip İtalya, İspanya, İngiltere gibi üst düzey liglere giden on Türk futbolcudan biri başarılı olacak.
Bu takım değil miydi dünya üçüncüsü olan, en kötü ihtimal avrupa şampiyonasında son dört takım arasına kalan? Takım kötü demiyoruz ki! Neden düzenli olarak bu başarıların gelmediğini, neden Dünya üçüncüsü olduktan sonra iki büyük turnuvaya katılamadığımızı söylüyoruz... Sadece şans ve gazla değil, tüm maç hatta tüm turnuva oynayan, göstere göstere kazanan bi' takım olabilmesi için ne gerektiğini düşündüğümü söylüyorum... "Takımda 8 tane Tuncay değil, 5 tane Hamit olsun ki başarılı olalım" diyorum...
Dün gece hayatımın en güzel gecesini geçirttikleri için teşekkür ederim. Futbola tapan ama sonuçlarını görmekten ve futboldan anlamayan insanların çokluğundan şikayetçi biri olarak kendilerine tüm samimiyetimle yürekten sonsuz teşekkür ediyorum. Yarı finale getirenler de bunlardı sanırım. Yürek ve samimiyet...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder